Kesalahan Tatabahasa -awalan, akhiran dan kata nama

 

AWALAN meN-, APITAN meN-…-kan, meN-…i, mempeR-…-kan, mempeR-…i, dan   AKHIRAN  –kan dan –i.    a. Imbuhan pembentuk kata kerja transitif seperti meN-…-kan, meN-…-i, mempeR-…-kan,      mempeR-…-I mesti diikuti oleh kata nama/ frasa nama selepasnya sebagai unsur      objek/penyambut;         Pembahas pertama mengemukakan dalam perbahasan itu hujah – hujah yang bernas ( X )       Pembahas pertama mengemukakan hujah – hujah yang bernas dalam perbahasan itu  ( / )      b. Imbuhan kata kerja transitif mempeR- berkata dasar kata adjektif tidak boleh disertai akhiran –      kan kerana memberikan maksud yang lewah;           Dia mempercepatkan kayuhannya agar cepat sampai ke sekolah ( X )       Dia mempercepat kayuhannya agar cepat sampai ke sekolah ( / )          c. Imbuhan kata kerja transitif memperoleh tidak memerlukan akhiran –i selepasnya;        Pak Saman memperolehi pendapatan yang agak lumayan hasil daripada penjualan kelapa kering (X)      Pak Saman memperoleh pendapatan yang agak lumayan hasil daripada penjualan kelapa kering ( / )  d. Oleh sebab kata dasar had dan khas terbina daripada satu suku kata, maka apitan yang sesuai      adalah menge-…-kan, bukannya meng-…-kan;     Zarul       menghadkan    pengambilan   makanannya  untuk  mengelakkan   diri   daripada  kegemukan ( X )     Zarul    mengehadkan   pengambilan   makanannya   untuk   mengelakkan   diri   daripada  kegemukan ( / )  e. Huruf P bagi imbuhan mempeR-, mempeR-…-kan atau mempeR-…-I tidak boleh digugurkan      seperti konsep awalan meN- apabila bertemu dengan huruf awal tertentu pada suatu kata dasar;      Kami telah lama memelajari perkara ini di sekolah ( X )      Kami telah lama mempelajari perkara ini di sekolah ( / )  f. Terdapat juga imbuhan awalan meN- yang berbentuk kata kerja tak transitif. Kata kerja ini      dibezakan dengan kata kerja berawalan meN- ( transitif ) kerana tidak mempunyai objek      selepasnya.      Pengetahuannya semakin mendalam bidang perubatan ( X )      Pengetahuannya semakin mendalam dalam bidang perubatan ( / )  g. Dalam penggunaan meN-…-kan, meN-…-i, mempeR-…-kan atau mempeR-…-i, penggunaan      kamus dapat membantu penguasaan tentang makna agar tidak mengelirukan;      Azlan menyerah wang RM10 kepada saya ( X)      Azlan menyerahkan wang RM10 kepada saya ( / )      Azlan menyerahi saya wang RM10 kepada saya ( / )  h. Dalam keadaan ayat pasif diri pertama dan kedua sahaja akhiran –kan atau –i digunakan.      Akhiran –kan dan –I tidak boleh digunakan dalam struktur ayat aktif;      Mereka perbudakkan kami selama ini ( X )      Mereka memperbudakkan kami selama ini ( / )      Kami diperbudakkan oleh mereka selama ini ( / )  i.  Penggunaan imbuhan yang tidak menepati konteks ayat;      Setelah hari petang, Arjit mengumpulkan semua kambingnya ( X )      Setelah hari petang, Arjit mengandangkan semua kambingnya ( / )

       KATA NAMA

     a. Kesalahan ejaan, iaitu ada beberapa kata nama yang seakan – akan sama ejaannya tetapi

           mempunyai makna yang berlainan ataupun tidak bermakna;

    

            Seniwati Sarimah mengenakan cocok sanggul pada dandanan rambutnya ( X )

            Seniwati Sarimah mengenakan cucuk sanggul pada dandanan rambutnya ( / )

       b. Kesalahan penggunaan kata nama mengikut konteks ayat;

            Wakil Rakyat itu  melawat kawasan petempatan semua orang asli ( X )

            Wakil Rakyat itu melawat kawasan penempatan semua orang asli ( / )